„… Во Владово (Воденско), првото село, стигнавме по 2 часа јавање… Побарав да го повикаат човекот кој изгледа беше водечки човек на тоа место и тој дојде во стражарската куќичка и слободно одговори на моите прашања во присуство на еден турски капетан. Прашав на кој јазик зборуваат тие, а мојот грчки преведувач невнимателно преведе ‘булгаре’, а човекот всушност рече ‘македонски!’. Јас го свртев вниманието кон тој збор и сведокот објасни дека тој не го смета селското наречје што се употребува во Македонија за исто со бугарскиот јазик и одби да го нарече со тоа име. Тоа беше македонски, збор што тој го изговори во неговиот словенски облик – ‘македонски’. …“
But there was one man present who spoke excellent Greek, and
who told us that he hailed from a village in the neighborhood
named Klabasnitza. It contains 64 houses, not one of them
Bulgarian, and the Bulgarians have announced their intention to
destroy it. The people speak Macedonian among themselves, but
understand Greek as well.…
I asked him what language they spoke, and my Greek interpreter
carelessly rendered the answer Bulgare. The man himself had
said Makedonski. I drew attention to this word and the witness
explained that he did not consider the rural dialect used in
Macedonia the same as Bulgarian, and refused to call it by that
name.
Посочил: Пољакот од Македонија
