Во дури 4 постоечки преписи на Душановиот законик (раванички, карловечки, загребски и софиски), царот Душан е опишан као “македонски цар Стефан Душан” (пример во софискиот се вели “Благовјернаго и христољубиваго македонскаго цара Стефана србскаго, блгарскаго, угарскаго…” Македонското име и во среден век во време на Цар Душан не само што живеело туку било сметано за исклучително важно и (нај)престижно, што го потпомогнало процесот на определба на македонското словенско население со тоа име. Скоро сигурно пропратено со мешање со староседелското население, што се одвивало веќе неколку векови дотогаш.
Посочил: Блог МАКЕДОНСКИ ОДГОВОР
