Современи начини на кој помладите поколенија Македонци ги изразуваат своите чувства за одземените права и слободи во рамките на Република Грција.
„Времето си лета и се ближи часот
да видиш како угоре станува удолница
десет години се качував среде ветришта и бури
пубертетот ми има звучна боја од Бреговиќ Горан.
Носат балкански носии, зборуваат друг јазик,
не знаат кај да одат и која татковина ја сакаат,
моето место се запусти затоа што фрлија напалм
предците – црни птици одеднаш исчезнаа
прогони и планини, соништата илузии
сè за слобода, откако другите победија
и им ја напишаа историјата.
Ова го разбирав уште во школо,
колку вреди идејата, крв излегува од черепи,
потоа дојде- како што кажаа – буржоаска демократија,
но тоа беше само бел тероризам,
ама тоа не ни го кажаа ни учителите ни книгите.
Како знаменосец не одев в црква, директорот ме бркаше,
што правиш бре Илија,
последен пат ме виде на црвен погреб
и додека јас имав одговорено пред дваесет години
сè уште го имаше истиот поглед и зачуденост
што, што, што правиш, бре Илија?
Времето си лета и се приближува тој час
да видиш како угоре станува удолница
десет години се качував среде ветришта и бури
пубертетот ми има звучна боја од Бреговиќ Горан.
Звучната боја, иако избледе, ме жигоса,
затоа што ја испеав пред стихот да свисне
во Мали Мади бомби паднаа од Запад
вашата историја и тоа сака да го премолчи
Ич не им било гајле што некои го доживеале тоа
воопшто не им текна, само мислеа дека просто ќе згасне,
ама оганот не е изгаснат и уште гори.
Знам некои патеки на кои ако одиш,
ќе отворат усти,
познавам воени херои кои не биле закопани в земја.
Затоа кога одам во Делово го навалувам шишето
и пуштам да се истури со затката наопаку
како во ’47 во црквата во Микролимни (Л’нки или Л’нги)
резилите исчезнаа, ниеден не остана,
моето место ме научи историја,
со поука од Преспанските езера,
а за да дојдеш тука горе ти треба Драмамин
од езерата на душите
оддавам почит на споменот на партизаните
добро ме познаваат во источниот блок
уште имам роднини кои беа откорнати засекогаш
Унгарија, Полска, сите од Македонија
и сите прогонети од мајка Грција.“
Макис (Томе) Гатопулос, Македонец од Беломорско
LYRICS IN ENGLISH:
Time flies and that time is approaching to see the uphill, how it goes downhill
for ten years I was going up with winds and rain
My adolescence has a tune from Bregovic Goran.
They wear Balkan costumes, they speak another language
they do not know where to go and what homeland they love
my place was deserted because Napalm fell
the ancestors, black birds, all disappeared suddenly
exiles and mountains, all dreams illusory for freedom
because the others won, they wrote the history
I had understood this since I was in school
how valuable is the idea, blood comes out of skulls
then it came what they called civil democracy while it was just white terrorism
but that is not what the teachers, the books, told us
and as a flag bearer I did not go to church
the director chased me, what are you doing Ilias?
he last saw me at familiarly funeral
and while I had answered twenty years ago
he still had the same look of wonder what, what, what are you doing, Ilias?
Time flies and that time is approaching to see the uphill, how it goes downhill
for ten years I was going up with winds and rain
My adolescence has a tune from Bregovic Goran.
The sound, even if it went out, it has stigmatized me
because I had sung it before the lyrics faded
in Mali Madi the bombs fell from the West
your history also this wants to silence
They did not care at all that some had experienced it,
they did not think about it at all, they just thought it would go out
but the fire did not go out, it still holds
I know some paths that if you go there,
they will make a mouth
I know war heroes who were not buried with dirt
That’s why when I go to Drenovo (Kranies) I turn the bottle and I let it spill, with the cap upside down
as in ’47 in the church in Mikrolimni
the shame is all gone, not one will be left
My place taught me responsibly the history,
from the lakes of Prespa that to get up here you need Dramamine
from the lakes of souls, I honor the memories of guerrillas
they know me well in the Eastern bloc
I still have relatives who were uprooted forever
Hungary, Poland, all from Macedonia and all of them exiled by mom Greece
Time flies and that time is approaching to see the uphill, how it goes downhill
for ten years I was going up with winds and rain
My adolescence has a tune from Bregovic Goran.
Извор: офф.нет.мк
Повеќе: Xperimental Official
