„… дека модерна Грција нема многу заедничко со Перикле или Платон. Ако било што, таа е пропадната германска изведба.
Годината била 1832, а Грција туку што освоила независност од Османлиското Царство. “Големите Сили” од тоа време — Британија, Франција и Русија —уредно назначија баварски принц за прв грчки крал. Неговото име било Ото. Тој пристигнал во новото кралство со придружба од германски архитекти, инженери, доктори и војници — и започна да ја преобликува земјата во романтичниот идеал од тоа време. …
Во 19 век било забележано воскреснување на европскиот интерес за древна Грција. Големи имиња како Гете, Шејли, Барон, Делакроа и многу други уметници, поети и музичари бараа вдахновение во класичната убавина. Тие се восхитувале на белиот мермер и свечените храмови на Елада и копнееле по изгубената чистота на мислата, естетиката и топло-крвната страст. Препосетувањето на сензуалната Грција на Орфеј и Сафо била противтежа на отуѓената студеност на науката или одчовеченоста на отсечната Индустриска Револуција.
…
И покрај тоа што баварските војници го придружуваа, Крал Ото беше дополнително протеран со преврат. Но темелите на историското недоразбирање засекогаш биле поставени, да ја прогонуваат Грција и нејзиниот однос кон себе и другите европски нации.
…
Но на училиште, ние бевме учени нешто поинаку: Беше наречено “катаревуса” — “прочистено” — јазик креиран од 19th-вековните учени (интелектуалци) за да го прочистат народниот јазик од позајмените турски, словенски и латински зборови.
…
земја пред два века создадена како романтичен тематски парк, од тогаш се појави со заеми и не може да се прилагоди на суровата стварност на глобализацијата од 21 век. …“
„… that modern Greece has little in common with Pericles or Plato. If anything, it is a failed German project.
The year was 1832, and Greece had just won its independence from the Ottoman Empire. The “Big Powers” of the time — Britain, France and Russia — duly appointed a Bavarian prince as Greece’s first king. His name was Otto. He arrived in his new kingdom with an entourage of German architects, engineers, doctors and soldiers — and set out to reconfigure the country to the romantic ideal of the times. …
The 19th century had seen a resurgence of Europeans’ interest in ancient Greece. Big names such as Goethe, Shelley, Byron, Delacroix and many other artists, poets and musicians sought inspiration in classical beauty. They marveled at the white marble and solemn temples of Hellas, and longed for a lost purity in thought, aesthetics and warm-blooded passion. Revisiting the sensual Greece of Orpheus and Sappho was ballast to the detached coolness of science or the dehumanizing onslaught of the Industrial Revolution.
…
Despite the Bavarian soldiers who escorted him, King Otto was eventually expelled by a coup. But the foundations of historical misunderstanding had been laid, to haunt Greece and its relations with itself and other European nations forever.
…
But at school, we were taught something different: It was called “katharevousa” — “cleansed” — a language designed by 19th-century intellectuals to purify demotic from the cornucopia of borrowed Turkish, Slavic and Latin words.
…
a country designed as a romantic theme park two centuries ago, propped up with loans ever since, and unable to adjust to the crude realities of 21st-century globalization.
“
Извор: Washington Post online
