Централниот Комитет на Сојузот од Македонските Политички Организации од САД и Канада испратил меморандум до Опиумската Комисија на Лигата на Народите во која негодува дека Белградската Влада се обидува бунтовните македонски земјоделци во Јужна Србија да ги преокупира во деловен потфат за обработка на афионов опиум за производство на забранети дроги. И тоа најмногу токму во областите каде што населението е најбунтовно.
Иако во статијата се вели дека ставовите изнесени во меморандумот добиле поддршка од ‘Белградски Стопански Преглед’ званично гласило на Белградската Влада, според изнесеното во гласилото излегува дека таквото стопанство би било од корист за земјоделците. На крај претставникот на Сојузот, Киселинчев, вели дека нема голем број на земојделци да се зафатат со такво производство бидејќи покрај тоа што немаат добри услови добиени од страна на Белградската Влада, туку и поради морални и законски приговори за такво производство.
CHARGES YUGOSLAVIA URGES POPPY GROWING
Macedonian Union’s Assertions Supported by Official Document on the Opium Plant.
When the Opium Commission of the League of Nations assembles this month at Geneva it is likely to be confronted by a novel problem. According to a memorandum which is to be dispatched to the Secretariat of the League by the Central Committee of the Union of the Macedonian Political Organizations of the United States and Canada, the Belgrade Government is trying to get the rebellious Macedonian farmers of South Serbia to engage in intensive cultivation of the opium poppy for the manufacture of the forbidden drug. Among the inducements offered the farmers to abandon the cultivation of other crops are said to be the extraordinary capacity of their soil for the poppy, the relatively slight labor and cost necessary and the large profits to be enjoyed from exportation of the drug.
Statements made in the memorandum gain support from an official publication of the Belgrade Government. The current number of the Belgrade Economic Review has a communique on “The Opium Poppy: Its Cultivation and Economic Importance in South Serbia.”
The document describes the soil around Kavadar, Veles, Stip, Skoplje, Kumanovo, Strumica and Kocanen, which are the chief centres of the Macedonian revolt, as well adapted for the profitable cultivation of the plant, and emphasizes the expected results of such cultivation.
Another advantage derived from poppy cultivation in Serb-Macedonia is pointed out to be its second crop. ‘The poppy,” it says, “which is also grown as a secondary crop, does not suffer from the Summer drought, and consequently can be easily introduced into the rotation of crops in South Serbia. Its economic importance lies in the fact that it gives two crops, first the opium and then the seed, the first of which comes very early, at the end of May or beginning of June, and provides the grower with money early in the Summer. The second crop, the seed, is first used for the extraction of oil, while the remainder after that gives oilcake, which forms an excellent concentrated cattle fodder. This means much better feeding of cattle, a most important factor in the extensive^ methods of farming in Macedonia.”
The document concludes: “What this development would means to the otherwise poor peasants of South Serbia it is not necessary to emphasize. In short, as regards the economic importance of poppy cultivation we may say: (1) That it is highly profitable, five or six times as profitable as grain; (2) that the yield of opium gives a money return at a time most convenient to the farmers in that it is earlier than other crops; (3) the opium here is excellent in quality and better than that of Asia Minor or Persia; (4) that its cultivation enters into agriculture of South Serbia as a second crop and encourages the peasants to use artificial manures: (5) that it encourages more extensive stock raising, because as a byproduct it gives good oilcake, which forms a concentrated cattle food.”
Commenting on the Belgrade document, L. L. Kisselintcheff, Vice President of the Macedonian Union
“It is difficult to believe that the Serbian Government can hope to have a large number of our peasants take up the intensive cultivation of opium. Greater inducements were offered them by the Turks, and with the assurance of a sure market, about which the present document is silent. Also the moral and legal objections mitigate against its face value.”
Published: March 4, 1928
Copyright © The New York Times
ТАКВИ ЈУГОСЛАВИЈА ПОТВИКУВА ДА РАСТАТ АКОН
Тврдењата на Македонскиот сојуз поткрепени со официјален документ за фабриката за опиум.
Кога Комисијата за опиум на Друштвото на народите ќе се состане овој месец во Женева, веројатно ќе се соочи со нов проблем. Според меморандумот што Централниот комитет на Сојузот на македонските политички организации на САД и Канада треба да го испрати до Секретаријатот на Лигата, Владата на Белград се обидува да ги натера бунтовните македонски земјоделци од Јужна Србија да се ангажираат при интензивно одгледување на афионот за производство на забранетата дрога. Меѓу поттикнувањата што им се нудат на земјоделците да се откажат од одгледувањето на други култури, се вели дека е извонредниот капацитет на нивната почва за афионот, релативно малата работна сила и потребните трошоци и големиот профит што треба да се ужива од извозот на лекот.
Изјавите дадени во меморандумот добиваат поддршка од официјалната публикација на белградската влада. Сегашниот број на Белградскиот економски преглед има 1 коминике на тема „Опиумскиот афион: неговото одгледување и економското значење во Јужна Србија“.
Документот ја опишува почвата околу Кавадар, Велес, Штип, Скопје, Куманово, Струмица и Кочанен, кои се главните центри на македонскиот бунт, како и прилагодени за профитабилно одгледување на растението и ги нагласува очекуваните резултати од таквото одгледување.
Друга предност што произлегува од одгледувањето на афион во Српско-Македонија се посочува дека е нејзината втора култура. „Афионот“, се вели во него, „кој исто така се одгледува како секундарна култура, не страда од летната суша и следствено може лесно да се внесе во ротацијата на земјоделските култури во Јужна Србија. Неговата економска важност лежи во тоа што дава две култури, прво опиумот, а потоа семето, од кои првиот доаѓа многу рано, на крајот на мај или почетокот на јуни, а на одгледувачот му обезбедува пари рано на лето. Втората култура, семето, најпрво се користи за екстракција на масло, додека остатокот потоа дава маслодајна колач, која формира одлична концентрирана сточна храна. Тоа значи многу подобро хранење на добитокот, најважен фактор во екстензивните методи на земјоделство во Македонија“.
Документот заклучува: „Што би значел овој развој за инаку сиромашните селани од Јужна Србија, не е неопходно да се нагласи. Накратко, во однос на економската важност на одгледувањето афион, можеме да кажеме: (1) Дека е многу профитабилно, пет или шест пати попрофитабилно од житото? (2) дека приносот на опиумот дава поврат на пари во најпогодно време за земјоделците со тоа што е порано од другите култури? (3) опиумот овде е одличен по квалитет и подобар од тоа на Мала Азија или Персија? (4) дека неговото одгледување влегува во земјоделството на Јужна Србија како втора култура и ги поттикнува селаните да користат вештачко ѓубриво: (5) дека поттикнува пообемно сточарство, бидејќи како нуспроизвод дава добро маслодајна торта, која формира концентрирана храна за говеда“.
Коментирајќи го документот од Белград, Л.Л. Киселинтчеф, потпретседател на Македонскиот сојуз
„Тешко е да се поверува дека српската влада може да се надева дека голем број наши селани ќе се зафатат со интензивно одгледување опиум. Поголеми поттикнувања им понудија Турците и со гаранција за сигурен пазар, за кој сегашноста Документот молчи. Исто така моралните и правните приговори ја ублажуваат неговата номинална вредност“.
Објавено: 4 март 1928 г
Авторски права © Њујорк Тајмс
Посочил: Ѕале
