„… Може ли некој да ги изброи ескадроните? И големиот број галии? Толпи и мешавина од нации… Видов Хрвати, Далматијци, Славонци, Бугари, Албанци… Грци, Македонци, Турци, Арапи, Сиријци, ’сарацени‘, Африканци. …“
Цитат од книгата на шпанскиoт патешественик и поет Алонсо де Ерсија и Зуњига (1533 – 1594) во која ги спомнува Македонците како посебнa народносна единка.
Восхитен од “Новиот свет”, дон Алонсо во 1556 г. отпатувал во средна Америка. Таму му се придружил на Гарсија Хуртадо де Мендоза – врховен командант на шпанско Чиле. Задачата била задушување на востанието на домородните Арауканци, кои се дигнале против шпанските колонизатори. Дон Алонсо останал во Чиле и учествувал во неколку битки. Откако се вратил во Шпанија, храброста на Арауканците го поттикнала да го опише тоа што го видел. Така настанал eпот „Араукана” во три дела, првично издадени 1569, 1578 и 1586 г.
Ова е дел од втората книга преиздадена 1586. Овој еп потоа имал десетици преизданија.
English translation by Grok
Who could suffice to count the squadrons and the copious number of galleys? The multitude and mixture of nations, standards, ensigns, and banners; defenses, supplies, munitions; varieties of arms and customs; machines, artifices, instruments, devices, and ornaments. I saw Croats, Dalmatians, Slavonians, Bulgarians, Albanians, Transylvanians, Tartars, Thracians, Greeks, Macedonians, Turks, Lydians, Armenians, Georgians, Syrians, Arabs, Lycians, Lycaonians, Numidians, Saracens, Africans, Janissaries, Sanjaks, Captains, Chauces, Beglerbeys, and Pashas. I also saw from the nation of Spain the flower of youth and gallantry, the nobility of Italy and Germany—a bold and gallant company.”
Посочил: Macedonia: a True Endless Story …
Извор: books.google.mk
