• 1875 •
• 1876.12.07_Ѓорѓија Пулески до Кузман Баџовиќ, писмо •
„О судбино божјо, зар ушче не се раскидају ланци петсто годишњи кои тижди нашиот народ маќедонски! Зар ушче је кљатва Адамова на македонског народа? А Македонци вкусихом дух слободе, зато е всеки од нас решен умрети за чес и златну слободу, отколи живет ув ропство и азијатско тиранство. Нам е Св. Отац задача и од бога и од људје: 1) љубов, 2) слога и 3) единство. Сос бога напрет, напролет одимо на Турском вси синове славомакедонски. Или вси ќе измремо или ќе го издигнемо царството на Александар Маќедонски.”
• 1892 • 
Македонците се староседелци на Полуостровот. Тие го пречекале доселувањето и на Бугарите и на Грците и на Србите и на други народности, а соседи елински. Затоа во оваа книга ја кажуваме Словенско – Македонската историја и за од сите живи придојдени на полуостровот – да си знаат кој когашен е.
• • •
Татковина ја ово место мило Македонцим,
кралевина била под краљом Филипом,
старо царство, јесте од цара Александра,
наш цар македонски, познат Александар велики ув вселену.
Он је наше царство во Полостров Балкански
је го оставил все горским Славјаним.Чујте, браќа наши јевропски христијани,
да ја наша судбина нами досадила
мије хоштеме нашу домовину.
Ево днеска в македонскеј кралевини наши браќа тужат
зашто само назе под ропство оставајет
зато и мије хоштеме своју домовину!Братије наши Македонци од православну веру,
да се сви сложиме, јуначки бориме,
како наши стари под цар Александром,
повтор спомен своим имјам по нас оставиме!
Историју стару да ју оживиме,
мије глејте сега да ју исполниме.
