На почетната страница авторот Тезеј, словенските писма ги дели во група (кирилични) и група (глаголски) писма. Во првата група спаѓаат кириличните писма, од словенската школа произлезена од Македонија, додека во втората група спаѓаат глаголските писма (илирицата и далматицата) напишани од Свети Јероним од Стрибона, во 4ти век од нашата ера. Хеленското писмо е исто поделено во повеќе видови, а нагласено е дека се користи од различни народи.
Понатаму повеќекратно се споменува македонскиот јазик.
Maкeдoнцитe споменати како посебен народ, покрај Бугарите, Србите и Грците во “Introductio in Chaldaicam linguam, Syriacam, atque Armenicam and decem alias lingua” (Teзeo Aмброџиo, 1539).
The Macedonians mentioned as a distinct nation separately from the Bulgarians, the Serbs and the Greeks in “Introductio in Chaldaicam linguam, Syriacam, atque Armenicam and decem alias lingua” (Theseo Ambrogio, 1539).
Македонскиот јазик класифициран во повеќејазичниот речник.
Словенските јазици се поделени во 2 групи, од коишто во едната се наоѓаат оние кои го користат кириличното писмо, а во другата се оние кои користат латинично писмо.
Teseo Ambrogio degli Albonesi (1469-1540) was an Italian humanist from the Italian Renaissance period, a representative of Christian Kabbalah and a pioneer of Orientalism, born in Pavia in 1469, he probably died in the same city in late 1540 or early 1541.
Ambrosius also has the nickname Albonese, but not because he came from Albania but one of the Albonese family from a northern region in Italy.
One of his best-known and most important works is “Introductio in Chaldaicam linguam, Syriacam, atque Armenicam and decem alias lingua” from 1539.
In this work, Ambrose translates several ecclesiastical psalms into various translations and languages, it also provided an overview of the languages of that time Alphabets.
From a Macedonian point of view and for Macedonian history, this work represents an important testimony to the Macedonian language. In the propaganda of our neighboring countries, the existence of a Macedonian language was always negated and the Macedonian language was viewed and declared by them as a product of recent times.
With the following excerpts from the book by Ambrosius, several “arguments” of this propaganda are considerably defused.
In a list of different languages we see the Macedonian language at the top of the supposed Slavic languages, followed by the Bulgarian language, the Serbian and Russian.
In addition to this testimony, it is also interesting that Ambrosius said that the Macedonian and Dalmatian (= Croatian) languages were among the first of the Slavic languages.
Source: “Introductio in Chaldaicam linguam, Syriacam, atque Armenicam and decem alias lingua”
