„ Македонците никако не биле Грци. Ниту по потекло, ниту по обичаи, ниту по особини. Нивните владетели немале ништо хеленско. Нивната историја била слична со онаа на илирското, тракиското и пеонското население, со кои се граничеле, но не со историјата на хеленските градови – држави.
Пајонците исто така се укрстуваат и тие се дел од древните Македонци. “
Овој пасус е непосреден доказ за одвоеноста на древните Македонци од Хелените. Авторот, А. Гобино, недвосмислено тврди: „Македонците воопшто не биле Грци“, притоа нагласувајќи дека тие не се разликувале само по раса (потекло), туку и по обичаи, склоности и државно уредување. Тој, исто така, ја става нивната историја во врска со илирското, тракиското и пеонското население, а не во врска со хеленските градови-држави.
Македонски (машински Gemini)
“… Македонците воопшто не биле Грци. Тие не биле такви ни по раса, ни по обичаи, ни по тенденции. Нивната влада немала ништо хеленско.
Нивната историја била аналогна на онаа на илирските, тракиските и пеонските популации кои ги окружувале, но не и на онаа на хеленските градови-држави. Нивните кралеви, сепак, се нарекувале Хераклиди и го влечеле своето потекло од Теменидите од Аргос. За тоа раскажувале романтична легенда, можеби вистинита, но која, во секој случај, немала доволен публицитет или тежина за да биде општо прифатена, и кога Александар, синот на Аминта, сојузник на Мардониј, се појавил на Олимписките игри, агонотетите му го оспориле влезот како некој кој нема потекло за да може да полага право на тоа. Тој го тврдел спротивното и успеал да ги убеди своите судии. Дали било тоа поради чесни причини или поради заведувања кои не биле чесни, тоа е тешко да се утврди. Во секој случај, ниту неговите потомци ниту неговиот народ не ги убедиле Грците дека тој навистина има роднинска врска со нив до времето на Филип, ни до онаа на Александар, ниту пак некогаш, бидејќи Македонците во Атина продолжиле да се сметаат за странци и варвари, а всушност ништо не било повистинито од тоа. …“
Français (machine Gemini)
Les Macédoniens n’étaient nullement des Grecs. Ils ne l’étaient ni par la race, ni par les mœurs, ni par les tendances. Leur gouvernement n’avait rien d’hellénique.
Leur histoire était analogue à celle des populations illyriennes, thraces, péoniennes, qui les avoisinaient, mais pas à celle des cités helléniques. Leurs rois cependant se disaient Héraclides, et faisaient remonter leur lignage aux Téménides d’Argos. Ils racontaient à ce sujet une légende romanesque, peut-être véritable, mais qui, en tout cas, n’avait pas assez de notoriété ni de poids pour être généralement admise, et quand Alexandre, fils d’Amyntas, l’allié de Mardonius, se présenta aux jeux Olympiques, les agonothètes lui en disputèrent l’entrée comme n’étant pas d’une origine à pouvoir y prétendre. Il soutint le contraire et réussit à convaincre ses juges. Fût-ce par des raisons honnêtes ou par des séductions qui ne l’étaient pas, c’est ce qu’il est difficile de démêler. En tout cas, ni ses descendants ni son peuple ne persuadèrent aux Grecs qu’il eût réellement une parenté avec eux jusqu’à l’époque de Philippe, ni jusqu’à celle d’Alexandre, ni jamais, car les Macédoniens restèrent considérés à Athènes comme des étrangers et des barbares, et en fait rien n’était plus vrai.
Посочил: Sorcerer Supreme Pepi (2021.06.14)
