Оддел: АI ДОКУМЕНТИ

Македонци 18 век во Царска Русија.  

„Веста за смртта на македонскиот водач Делчев е потврдена. Тој е, како што напомнавме, еден од најважните водачи.“

Бугарските пропагандисти, незнаејќи денес како да ја оправдаат присутноста на македонскиот националност во 1871 г., тврдат дека Славејков говорел за гркоманите. Иако всушност Славејков ја нагласува разликата меѓу македонските националисти од една страна и Грците и гркоманите од друга. – [Кон македонските националисти] “…Грците и гркофилите проповедаат ставови слични на вашите, но тие немаат ништо заедничко ниту со НАС [Бугарите],…

На почетната страница авторот Тезеј, словенските писма ги дели во група (кирилични) и група (глаголски) писма. Во првата група спаѓаат кириличните писма, од словенската школа произлезена од Македонија, додека во втората група спаѓаат глаголските писма (илирицата и далматицата) напишани од Свети Јероним од Стрибона, во 4ти век од нашата ера. Хеленското писмо е исто поделено во повеќе видови, а нагласено…

Во руската енциклопедија од 1896 година јасно е посведочено дека македонските црковни епархии еден период биле самостојни и самоорганизирани. До пред Сан-Стефанскиот и Берлинскиот договор, дел од македонските цркви, сѐ уште биле самостојни во рамките на Османлиската империја. Но турските власти сметале дека црквите се опасност и дека може да го организираат народот на нови бунтови, па решиле да ги…

Кратко житие за Гоце Делчев напишано од Коста Веселинов во книгата “Борци за национална свобода”, София, 1940

“…Само еден силен отпор од наша страна може да не заштите од непријателските посегања… Тоа треба да биде стремеж на секој еден кој се чувствува Македонец, каде и да се наоѓа…“

Една украинска легенда која ги поврзува Славјаните со Александар, Филип и древните Македонци. Легендата за првпат се сретнува во 17 век, во летописот (синопсисот) на Теодосиј Софрониевиќ од 1672 година. Потоа истата се препишува во пишувани дела од следните поколенија.

„… Вие секако сте Србин. – Е вака сега. Кога беа тука Бугарите, јас бев Бугарин. Стапнаа Србите, јас сум Србин – ама Христијанин сум. Вие сакате да сте поблиску до Грците? – Е не џанам. Грк е нешто друго, јас сум Македонец …“

Календарот на Илинденската организација за 1923 година Личности на алманахот од лево на десно: Кирил и Методиј, Свети Климент, Цар Самоил, Крале Марко, Гоце Делчев, Даме Груев и членови на Врховниот Македонски Комитет од Софија: Трајко Китанчев, Борис Сарафов и Атанас Јанков.

„…Јас го одбележувам овој последен ручек, на кој потомците на светите Кирил и Методија не нагостија со своите национални македонски јадења приготвени со солзи, наситени со крв, зашто чувствувам долг да му ги претставам на општеството овие со крв и солзи напишани зборови на Македонците, особено затоа што со овие зборови, обраќања кон Русија, запазувајќи ја за неа целата вистина…

Поробен македонски народ.., македонски дух.., македонско национално самосознание.., Македонци.., Македонец.

Стефан Захариев (1810 – 1870) е бугарски преродбеник и предводник на црковно-просветното движење на Бугарите во Пазарџик. Трагал по стари списи и антиквитети како докази во црковната борба против грчката црква и добро ја познавал балканската историја. Тој прави разлика меѓу македонскиот и бугарскиот народ и за да го поткрене борбениот дух на македонската интелигенција, како и на бугарскиот народ…

Во текот на Илинденското Востание, врховисти во Софија објавуваат проглас со кој потсетуваат на тешката состојба на Македонците. При тоа повикувајќи се на славен македонски и славјански предок Александар Македонски ги повикуваат напомош: Бугари, Срби, Црногорци и другите славјански народи.