Оддел: АI ДОКУМЕНТИ

Повикот до Македонците за кревање востание е испратен Гроздобер 1902 г. од полковник Анастас Јанков и 28 внатрешни револуционерни раководители. Анастас Јанков роден во село Загоричани, Беломорска Македонија, полковник во бугарската војска, бил на страната на врховистичкиот комитет на ВМРО. Важно да се издвои дека во повикот: – се истакнува македонското етничко потекло на Македонците; – раководителите на ВМОРО предводени…

„… Во Охрид, нему роден град, не знам до која мерка успеал г-дин К. Шапкарев да ги одврати Бугарите од нивните браќа, но потврдено ми кажаа дека таму повеќе бујствувал, и за таа цел за содружник го имал неговиот брат. Првите зборови на омраза кон се’ бугарско биле: „едвам се ослободивме од Грците, сега пак Шопје ли да станеме“!!! Од…

Британска земјописна карта на југоисточна Европа од 1918 г., во која Македонците (Македонски Словени) се означени како посебна народносна единка.   Посочил: makedonien.mk Извор: wikimedia.org 1 и 2

Новиот учител од Охрид… запрашан, на која народност припаѓа, одговараше: „Јас не сум ни Бугарин, ни Грк, ни Влав; јас сум чист Македонец, какви што биле Филип и Александар Македонски”. Стефан K. Салганџиев: „Лични дѣла и спомени по възраждането“, с. 35, Пловдив, Печатница „Труд” на П. Беловеждов, 1906 г. „… Во тоа време (1868-1869) беше завеал оној ветер, на одамна…

Бугарите, Србите и Македонците спомнати како соседни народи на Грците, вo “Chronicorvm Tvrcicorvm, Inquibus Tvrcorvm” 1584 “Post cladem Baiazethis, filius eius Calepinus Cyricelibes, quem et Cibelium nominant, uga elapsus Hadrianopolim peruenit, vbi opera veteranorum, Graecorumque principum, qui Palaeologi partibus minus fauerent, adiutus, eos, qui ex Scytharum manibus in Europam elapsi essent, recepit, breuique tantas contraxit copias, vt tumultuario progressu vicinos…

1878 година писмо потпишано од 15 старешини од Малешевијата кои се нарекуваат Македонци, со македонска крв, од Македонија до англискиот конзул во Солун.     1878г писмо на англискиот конзул од Солун до сер А. Х. Лауард во кој конзулот известува за 15 000 наоружани востаници кои се нарекуваат Македонци.

Древните жители на јужнобалкансите хеленски градови полиси не можеле да се разбираат со древните Македонци.  

Кога било потребно за да се привлечат Македонците за учество во Прва Светска војна, повикот во софиската штампа е со: „О, виј Македонци, Александрови потомци“

„Ние Македонците не сме ни Срби, ни Бугари, ами просто Македонци. Ние ги симпатизираме и едните и другите, кој ќе не ослободи, нему ќе му речеме благодарам, но Србите и Бугарите нека не забораваат дека Македонија е само за Македонците.“

Рускиот патеписец Aлександар Амфитеатров во 1912 г., говорејќи за битката меѓу странските пропаганди во Македонија, меѓу другото вели: “… Бугарите, со своите заложби ги надминаа сите свои соперници. За да стане Македонија бугарска, потребно беше Македонците да се побугарат. Затоа по бугарско-српската војна во 1885 година, бугарскиот владин организам ги впрегна сите сили за бугаризација на македонските словени …” —…

 БУГАРСКИТЕ КРАЛЕВИ БИЛЕ МАКЕДОНЦИ- БУГАРИЈА БИЛА МАКЕДОНИЈА! Стјепан Антолјак, Средновековна Македонија, Том први, Мисла, Скопје, 1985, на стр. 175, пишува: „Но од сите овие писатели сепак најинтересен е Иван Кантакузен, кој наведува едно писмо од турскиот султан, упатено до него. Во тоа писмо овој владетел го нарекува не само крал на Грците, Бугарите, Власите, Русите, Албанците (Арбанасите, Р.И.) итн., туку…