Category: А2.1 Слика и посока

Исечок од книгата каде Крсте Мисирков изнесува за тактичноста на македонските револуционери во македонската борба за независност „iаkо под бугарцkа масkа“. Нешто кое бугарската пропаганда сега сака да го искористи за создавање на метеж во поглед на изјаснувањето на македонските револуционери.

Во списанието „Револуционерен лист“ објавена една случка поврзана со Гоце Делчев и неговите врховистички непријатели.

Весник „Гоце Делчев“ – едно гласило на македонските партизани и антифашисти во текот на Втората светска војна.

Календарот на Илинденската организација за 1923 година Личности на алманахот од лево на десно: Кирил и Методиј, Свети Климент, Цар Самоил, Крале Марко, Гоце Делчев, Даме Груев и членови на Врховниот Македонски Комитет од Софија: Трајко Китанчев, Борис Сарафов и Атанас Јанков.

Поробен македонски народ.., македонски дух.., македонско национално самосознание.., Македонци.., Македонец.

Димитрија Чуповски за Александар и древните Македонци: „… Уште зимоска, по македонските села крстосуваа македонските деjци, борци и водачи што организираа собраниjа, претпоставуваа да собираат потписи под молбата до таткото на сите Словени молеjќи за милостиво застапништво. Тогаш Македонците ги изразиjа своите вистински желби: на древниот македонски престол на Александар Велики, на Самоил и Марко Крале да седне руски кнез….

Во 1934 година во Детроит, во весникот „Македонско знаме“, Васил Ивановски под псевдоним „Бистришки“ ја пишува статијата – “Зошто ние Македонците сме одделна нација“. Во неа Бистришки детално ги објаснува разликите помеѓу Македонците и соседните народи. Дел од ракописот од фељтонот „Македонската нација и македонското национално сознание“ на Васил Ивановски подготвен во 1934 г.. Првата статија насловена „Што е нација?“…

Весниците “Дебaр” и “Вечерна пошта” го најавуваат печатењето на списанието на Крсте Мисирков “Вардар”, на македонски јазик.

Белешки за јужнославјанската филологија и историја“ – Крсте П. Мисирков (1908) Неретко, бугарските пропагандисти ја посочуваат статијава како доказ за наводната „бугарштина“ на Мисирков… но, како и обично, сами си пукаат во нога. Имено, тукa Мисирkов всушност нагласува дека НАЗИВОT ВУЛГАРИ НЕ Е НАРОДНО (етничко) ИМЕ, односно дека е ПОЛИТИЧКИ НАЗИВ. Во една од забелешките на крајот од статијата, тој…

„Ние Македонците не сме ни Срби, ни Бугари, ами просто Македонци. Ние ги симпатизираме и едните и другите, кој ќе не ослободи, нему ќе му речеме благодарам, но Србите и Бугарите нека не забораваат дека Македонија е само за Македонците.“