Оддел: А12 Светска книжевност
Докази за македонската самобитност од светската книжевност.
0687 « 1878_Константин Иречка – Историја на Болгарите, Прага
Во оваа книга можи да се види спојување на поимите ‘Славини – Склавини – Словени’ со поимот ‘македонски’. Ромејскиот цар Јустинијан II бил нападнат од Прабугарите предводени од Аспарух при неговото враќање од походот на ‘македонската „Славинија“’.
1618 « 1737_James Howell – Epistolae Ho-Elianae – Familiar letters
Турските султани во своите наслови (титули) како еден од најпочесните им бил насловот владетели над Македонија и Македонците. Во оваа книга од 1737 година се набројуваат насловите на турскиот султан Осман Втори (време на владеење 1618-1622) меѓу кои стои и: „Освојувач на Македонците, семето на Велики Александар“. Од една страна тоа значи дека во негово време сеуште постоеле Македонците, од…
1650_James Howell – ‘A New Volume of Familiar Letters’
Во книгата „Нов том на познати писма“ објавено во 1650 година од Џејмс Хауел, Македонците се наведени како посебен народ. Macedonians noted as a separate ethnicity in 1650 year in James Howell book: “A New Volume of Familiar Letters”.
1270-1300 « 1843_Cesare Kantu – ‘Storia universale scritta’, p103
Maкедонците споменати како посебен народ во книга (1843) на италијанскиот историчар Чезаре Канту (1804–1895), која го обработува Средниот век. Maкедонците се споменати во главата која го опишува 13. век 1270-1300 година.
Склавините господари на Пелопонез
Веќе во осмиот век Склавините биле господари на поголемиот дел од Пелопонез и во голема мера го пополнувале Источното Римско Царство.
1878_Nassau William Senior – ‘Conversations with M. Thiers, M. Guizot and other..’ v. II, London
Правите Грци никогаш немаше да ги истераат Турците. Тие беа премногу уништени (деградирани) дури и да посакаат слобода. Во текот на многу години откако ја постигнавме сопствената независност тие времето на турското владеење го нарекуваа ‘добрите времиња’. Албанците, Македонците и странците беа тие кои се бореа со Турците. The real Greeks would have never driven out the Turks. They were…
1603_Hieronymus Megiser – ‘Thesaurus Polyglottus’, p54
Hieronymus Megiser бил германски јазичар и историчар. Во едно од своите дела ‘Thesaurus Polyglottus’ (Повеќејазичен зборовник) на 54 страница го споменува и македонскиот јазик преведувајќи ја примерната реченица „Боже, Боже мој зошто ме остави“ на македонски. Дел од зборовите во реченицата се сосема разбирливи слично на денешниот говор, дел се потешко разбирливи. Дури и да се третира како земјописно определување…
1922_Hermann Wendel – ‘Kreuz und quer durch den Slawischen Süden’, Frankfurt
Херман Вендел во Ресен, 1920-тата… „… Рој момчиња околу автомобилот… – Добро, што си ти? – Запрашав едно од нив. Тој погледна срамежливо и неразбирливо. – Тој е Турчин, викна хорот. – Аха? (до хорот) А Вие? – Македонци! – испукаа, како од пушка.“ На прашањето од патеписецот „што се“ одговорот бил: „Македонци!“ Херман Вендел (1884–1936) е германски историчар, политичар,…
1882_Edward A. Freeman – ‘The historical geography of Europe’ II edition, London – New York
„… Словените навлегле во големи делови од Македонија и Грција… … Зборот Македонец почна да значи Словенски… … словенската окупација на Грција е факт кој не треба ниту да се запостави ниту да се преувеличува …“ Посочил: ДООМ
1432_Bertrandon de la Broquiere – ‘Le Voyage d’Outremer’
Патеписецот и истражувач Бернард де ла Брокие во својата книга „Патување преку морето“ објавена 1432 година во два пасоса ги споменува Македонците од патувањето кон Блискиот исток.
1470_Македонците во патеписот на Џио Марио Анџиолело
За постоењето на Македонците како посебен народ различен од соседните народи зборува еден патопис на италијанецот Марио Дељи Анџиолело. Тој по потекло бил од Виченца, а неговиот дневник во вид на патопис е пронајден во библиотеката во неговиот роден град под реден број 382. Поголем дел од неговиот дневник се однесува на Грција, но дел има и во Македонија. Бил…
1784-1786_Memoirs of the Baron de Tott – ‘Les Turcs et Les Tartares’, vIII, Dublin
Извадокот од книгата е подолг но дава претстава за некогашниот борбен менталитетот на Македонците. Она кое го знаевме од порано за чесноста, работливоста, занаетчиската способност, но и борбената решителност. Истото што ќе се докажи и во револуционерниот период меѓу 19 и 20 век. Ова ја поткрепува тезата: за денешниот менталитет на многу од зачаурените македончиња не е криво турското ропство…
1711_Средновековен запис за Оногундури изворното име на Бугарите
Бугарите самите себе си се нарекувале Оногундури или Оногури. Според повеќе средновековни извори, вистинското име на Татаро-бугарите било Оногури или Оногундури. Оногури е ЕНДОНИМ (самонарекување), а „Бугари“ или „Вулгари“ е ЕГЗОНИМ (онака како другите ги нарекувале). Во случајов Византијците кои наместо нивното сопствено име го употребувале називот „вулгари“. Оногурите биле туркски народ.
1933_Giorgio Nurigiani – ‘La Macedonia nel pensiero Italiano’, Roma
Истакнатиот италијански историчар, лингвист и писател Џорџо Нуриџани во својата книга „Македонија во Италијанската мисла“ (италијански: La Macedonia nel pensiero Italiano), издадена во Рим, Италија, 1933 година. Пишувајќи за периодот после двете Балкански војни, Нуриџани вели: „… Македонија е држава без држава, без влада; меѓутоа го има својот народ, своите закони, ја има својата култура и има сѐ што треба…