Статијата зборува за извештајот на меѓусојузничка комисија која после Прва Светска војна ги проучувала однесувањата на бугарската војска во окупираните територии (најверојатно станува збор за Карнегиева комисија н.з.). Извештајот бил преполн со податоци за невидени ѕверства извршени од страна на бугарската војска. Посебно се укажува на насилствата врз населението во источна Македонија како и на запоседнатите територии од Србија. Во еден дел се споменува за потиснувањето кое бугарската окупаторска војска го вршела врз присутниот хеленистички елемент. Ако се потсетиме дека бугарската војска истото ќе го повтори и во текот на Втора Светска војна, станува појасно дека денешното грчко-бугарско сојузништво во однос на Македонија е сојузништво од грабачки интерес, а не од стварно меѓусебно пријателство.
На друго место се споменува дека за злосторствата биле обвинувани комитски елементи (по наше мислење врховистички н.з.), но потоа наведува дека претставници и делови на регуларната бугарска војска ги надминувала во колежите врз обичното население.
Уште пострашни биле злосторствата кои според извештајот бугарската војска ги вршела во однос на населението во запоседнатите српски територии. Скоро и да немало убиство кое претходно не било проследено со измачување и садизам. Немало облик на измачување кој не бил испробан, вклучувајќи горење на живи луѓе, варење на жени и млади девојки и слично. Припадниците на српското свештенството како и српските учени (интелектуалци) без исклучок биле убивани.
На крајот бил даден следниот заклучок: „цивилизираниот свет не смее да остане незаинтересиран (индиферентен) пред ваква состојба. Луѓе способни за омраза до ваква точка, толку слепи и жестоки во изразувањето на нивната омраза, претставуваат опасност за нивните соседи и срам за епохата во која ние живееме. Заслужува жестока казна за пример, бидејќи само тоа ќе доведе до разум и да се разбере дека во нашиве дни, злосторствата и разурнувањата не заслужуваат милост и дека се зафати кои не носат добивка.“
Преведено со google превод:
ПРЕТСТАВУВАЈТЕ БУГАРИ ЗА ЅВЕСТИТА Сојузничката комисија објави дека Македонците и Србите биле масакрирани и мачени. ЖРТВИТЕ БЕА КОЈЦЕНИ Десетици Th6usar’ds убиени оп депортирани под воен режим, се прогласува. ^AfttS. 25 јули. (Француска безжична служба.) – Бугарското угнетување на Источна Македонија за време на периодот на окупација на таа територија резултираше со намалување на населението за многу на 100.000 и смрт на околу 312.000 жители во текот на три години глад и малтретирање, според извештајот на штотуку поднесената меѓусебна комисија. 1 Оваа Комисија, составена од: делегати на Британците. Белгиски, француски, српски, ! и грчките влади, назначени да ги испитуваат обвиненијата за кршење на правата на народите од страна на бугарските војски во Источна Македонија, откриле дека во времето на бугарската инвазија населението изнесувало вкупно 305.000 жители, а сега е намалено на 223.000. Покрај 32.000 загинати, наведува репофтот, околу 42.000 биле депортирани во Бугарија, 10.000 до 12.000 емигрирале во Бугарија за да избегаат од глад, околу 12.060 од депортираните и емигрантите умреле во Бугарија, а меѓу 8.000 и 300000 од 8.000 до 12.000. Не се вратија муслиманите запишани во турската и бугарската војска. Бугарската политика на гладување беше организирана и спроведена со лукави средства, продолжува извештајот, а беа употребени сурови средства за да се потисне хеленскиот елемент. Депортациите се прогласени дека не биле поттикнати од безбедносни причини, туку од желба за истребување, повеќе од една четвртина од депортираните мажи умираат како последица на тешкотии, тепања и разни мачења. Бугарите се товарат и за грабеж, секакви шпекулации, уривање згради и носење деца со цел нивна денационализација. Кажи за тортурата на Србите. Масакри на големо на воени заробеници, систематско убиство на цивили. Вклучувајќи жени и деца, тортура на цели популации со методи поварварски од оние на шпанската инквизиција и организирано ограбување на нација се обвинети против Бугарите за време на нивната окупација на Србија во извештајот на меѓусебната комисија назначена да ги истражи прекршувањата на Хашката конвенција, која вчера во овој град ја објави Српското Службено информативно биро. Сумирајќи ги своите наоди, комисијата известува: „ Бугарските злосторства ги надминуваат обичните прекршувања на меѓународното право. пожари итн. Целиот бугарски режим носи криминален белег“. Бугарската влада е директно одговорна од комисијата за долготрајното досие на бес, тортура, масакр и грабеж што го содржи извештајот. „Доколку многу од најстрашните опишани злосторства се полагаат на сметка на „комитските/* или нередовната полиција, организирана од најниските и криминални елементи на бугарското население, во извештајот се вели дека „некои од редовните армиски офицери ги надминаа шефовите на комитите во масакрите на цивилното население.’* $ Дадени се примери за поручник кој сам убил десет до петнаесет лица во исто време, за друг поручник кој се фалел дека лично убил повеќе од триста луѓе, и неколку други офицери кои давале наредби за масакри. Цели групи затвореници беа врзани еден со друг, а потоа исечени до смрт со мечеви. Во еден случај група од 150 до 200 беа искасапени со ножеви и бајонети. Во случаите на цивилите, свештениците беа најбројни жртви, бројот на Убиени свештеници над 130. „Омразата на Бугарите кон Српската црква“, се вели во извештајот, „беше од неверојатна, дива природа. Тие ги осквернија жртвениците, ги соблекоа монахињите, ги налутија свештениците и монасите.“ Се вели дека неколку свештеници имаат 1 о&и разум, додека други се самоубиле. , адвокати и трговци, кои беа убиени неселективно;… N Антисрпската политика на бугарската влада“, продолжува во извештајот. Сите ужаси од најстрашните периоди од човечката историја, за кои верувавме дека засекогаш исчезнале, повторно се појавија во тој дел на Србија, по кој преминале Бугарите; во тој дел не се убиваа само мажи и се навредуваа жените, туку се вршеше секаква тортура и се практикуваше секој облик на садизам, а да не зборуваме за набивање на колец, измислен од Турците и канибалскиот начин на печење луѓе живи.“ Б. подмачкана и жива изгорена. , Односот кон Србинките и младите девојки, како што е опишан во извештајот, бил револтиран. Вриењето и живењето биле вообичаени карактеристики на мачењата што им се нанесувале на мажите, жените и децата подеднакво, а бугарскиот бискуп по име Молентие е обвинет дека во црквата ја проповедал доктрината дека српските жени треба да им се покорат на бугарските војници. Поделбата на извештајот кој се занимава со тортурата се отвора со констатацијата дека „може да се каже без страв од контрадикторност дека не е извршено убиство на кое не му претходела тортура“. Во завршниот став од извештајот се вели: „Цивилизираниот свет не може да остане рамнодушен пред таква ситуација. Народот способен да мрази до оваа точка, толку слеп и жесток во изразувањето на својата омраза, претставува опасност за неговите соседи. и срам за епохата во која живееме. Заслужува жестока, примерна казна, бидејќи само тоа ќе го доведе до разум и ќе сфати дека во наше време злосторствата и злосторствата не заслужуваат никакво сожалување и повеќе не се профитабилни претпријатија.“ Извештајот е потпишан од делегати на француските, британските, и Serblaa**Govern- m#»ri tsi Објавено: 26 јули 1919 година
Авторски права © The New York Times
Посочил: Ѕале
ARRAIGN BULGARS FOR ATROCITIES
Allied Commission Reports Macedonians and Serbians Massacred and Tortured.
VICTIMS WERE IMPALED
tTens of Th6usar»ds Killed op Deported Under War Regime, It Is Declared.
^AfttS. July 25. (Frcnch Wireless Service.)—Bulgarian oppression of Eastern Macedonia during- the period of occupation of that territory resulted in the reduction of the population by well on toward 100,000 and the death of about 312,000 inhabitants in the course of three years of hunger and ill-treatment, according ^to the report of an j Interallied Commission just submitted. 1
This Commission, comprising: delegates
of the British. Belgian, French, Serbian, !
and Greek Governments, appointed to inquire into charges of violation of the rights of nations by the Bulgarian armies in Eastern -Macedonia, found that at the time of the Bulgarian invasion the population totalled 305,000 inhabitants and is now reduced to 223,000.
In addition to the 32,000 who died, the repoft states, about 42,000 were deported to Bulgaria, 10,000 to 12,000 emigrated to Bulgaria to escape famine, about 12,060 of the deportees and emigrants died in Bulgaria, and between 8,000 and 10,000 of the 3S.000 Mussulmans enrolled in the Turkish and Bulgarian armies have not returned.
The Bulgarian starvation policy was organized and carried out by devious means, the report continues, and cruel devices were employed to suppress the Hellenic element. The deportations are declared not to have been prompted by reasons of safety, but by a desire for extermination, more than one-quarter of the men deported dying in consequence of hardships, beatings, and various tortures.
The Bulgarians are also charged with plundering, all manner of speculation, the demolition of buildings and the carrying away of children with a view to denationalizing them.
Tell of Torture of Serbians.
Wholesale massacres of prisoners of war, the systematic murder of civilians. Including women and children, the torture of whole populations by methods more barbarous than those of the Spanish Inquisition, and the organized pillaging of a nation are charged against the Bulgarians during their occupation of Serbia in the report of the Interallied Commission appointed to investigate violations of the Hague Convention, which was made public in this city yesterday by the Serbian Official Information Bureau.
In summing up its findings the commission reports:
” The Bulgarian crimes exceed the ordinary infringements of international law. They are crimes of common law such as assassinations, murders, blows, wounds, violences, violations, attacks on personal liberty, pillages, extortions, fires, &c. The entire Bulgarian regime bears criminal mark.”
The Bulgarian Government is held directly responsible by the commission for the long record of outrage, torture, massacre and pillage which the report contains. “Wliile many of the most terrible crimes described are laid to the Account of the ” comitadjes/* or irregular police, organized from the lowest and criminal elements of the Bulgarian population, the report says that ” some of the regular army officers outrivallcd the heads of the comitadjes in the massacres of the civilian population.’* $ Examples are given of a lieutenant who alone Killed ten to fifteen persons at one time, of another lieutenant who boasted that he had personalb* killed more than three hundred persons, and of several other officers who gave orders for massacres.
Groups Slashed to I>eath.
In the beginning of the 191o campaign, the report says, the massacre of Serbian prisoners and wounded became almost the rule, the slaughters being preceded by tortures and ^ mutilations. Whole groups of prisoners were tied one to another and then slashed to death with swords. In one instance a group of between 150 and 200 were butchered with knives and bayonets.
In the cases of civilians, priests were the most numerous victims, the number of clergymen slain exceeding 130.
” The hatred of the Bulgarians for the
Serbian Church,” says the report, ” was of a be&stly, savage nature. They profaned the altars, stripped the nuns, outraged the priests and monks.”
Several of the priests are said to have 1 o&i their reason, while others committed suicide.
After the priests, the fury of the invaders fell upon professors, schoolmasters, Judges, lawyers, and merchants, who were murdered indiscriminately;. . . N
The anti-Serbian policy of the Bulgarian Government,” continues the report, v was carried out by its* subalterns with a bestiality and subtle savage-ness which approaches sadism. All the horrors of the most terrible periods of human history, which we believed had
forever disappeared, have made their ap’pearance again in that part of Serbia which the Bulgarians crossed; in that part not only men were killed and .women violated, but every kind of torture was exercised and every form of sadism practiced, not to mention impalement, invented by the Turks, and the cannibal way of roasting people alive.”
Boiled and Burned Alive. ,
The treatment of Serbian women and young girls, as described in the report, was revolting. Boiling and bufnlng alive were common features of the tortures inflicted on men, women, and children alike, and a Bulgarian Bishop named Molentie is accused of having preached in church the doctrine that the Serbian w;omen should submit to the Bulgarian soldiers.
The division of the report which deals with tortures opens with the statement that ” one can say without fear of contradiction that no murder has been committed which was not preceded by torture.”
The closing paragraph of the- report states:
” The civilized world cannot remain indifferent before such a situation. A peopl^capable of hating up to this”point, so blind and ferocious in the expression of its hate, represents a danger for Its neighbors and a disgrace for the epoch in which we live. It deserves a severe, exemplary punishment, because that alone will bring It to reason and make it understood that in our days crimes and atrocities deserve no pity and are no longer profitable enterprises.”
The report is signed by delegates of the French, British, and Serblaa**Govern-
m#»ri tsi
Published: July 26, 1919 Copyright © The New York Times
Посочил: Ѕале
