Познатиот проглас на Привремената Влада на Македонија составена од македонски учени кои до европските институции испратиле барање за признавање на македонската независност.
Манифест на Привремената влада на Македонија
23 март 1881, Ќустендил
ТЕКСТ:
Македонци!
Нашата мила татковина Македонија некогаш беше една од најславните земји. Македонците ги поставија основите на уметноста на војувањето, со нивните победоносни фаланги и просветлувањето на Аристотел, го цивилизираа човештвото и Азија. А сега нашата татковина, толку славна во минатото, сега е на прагот на уништувањето, благодарение на нашите грешки и негрижа. Туѓи и сомнителни народи сакаат да ја освојат нашата татковина и да го уништат нашиот народ, кој, блескајќи со таква светлина, никогаш нема да биде уништен. Нашата мајка Македонија стана како вдовица, осамотена и напуштена од нејзините синови. Не го вее знамето што го вееше победоносната македонска војска. Денеска, Како некој да се обидува да ја прикрие нејзината победоносна природа со прекривката на заборавот. Гробот и’ го ископаа натрапници кои сноват низ нашата земја и ја троват со смртоносни отрови. Тие натрапници се гробарите на нашата велика и славна татковина, тие се договараат како да ја распарчат и да ја препуштат на победничките војски на Австро-Унгарија. Ако еден јарем се замени со друг, обновувањето на Македонија ќе стане невозможно и нашиот народ ќе биде збришан. Овој момент е клучен за Македонија; ова е прашање на живот или смрт.
Вистински Македонци, верни чеда на вашата татковина!
Ќе дозволите ли вашата татковина да биде уништена? Погледнете како се гуши во ропство, како крвави од раните што околните народи и’ ги нанесоа! Погледнете ги тешките синџири во кои Султанот ја окова! Во таква беспомошна состојба, сета во солзи, нашата мила Македонија, нашата драга татковина ве вика: вие, мои верни чеда, вие наследници на Аристотел и Александар Велики, вие во чии вени тече Македонска крв, не ме оставајте да умрам, помогнете ми! Голем срам ќе биде за вас, вистински Македонци, ако останете неми сведоци на мојот погреб. Не, не, еве ги моите грозни раскрвавени рани, еве ги моите тешки пранги: скршете ги, расковете ги, зацелете ги моите рани, направете се’ што е во ваша моќ за да се напишат зборовите „Сложна и обединета Македонија“ на знамето што ќе го кренам. Откога ќе успеете победоносно, избркајте ги убијците од оваа земја кои го веат знамето на раздорот и сеат погубни идеи, делејќи ве, мои чеда, на безбројни народи, па така обединето под знамето на Македонија, како единствен народ, дигнете го високо тоа славно знаме и подгответе се еднодушно да напишете на него:
Да живее македонскиот народ, да живее Македонија!
Тоа е гласот на нашата земја, тоа е нашата слобода – нашето народно наследство. Ако ги прогласите овие зборови, ќе бидете поздравени од слободно мислечките народи и сите благородни срца ќе побрзаат да ви се придружат и да се борат, да ви помогнат да ја добиете светата слобода, која толку векови веќе ви е одземена.
Македонци, запомнете го вашето потекло и не се одрекувајте од него!
Ќустендил 11-23 март 1881,
Верно на оригиналот Доспат 18-30 април 1881.
Претседател Васил Чомо
Секретар Никола Трајков
На употребениот печат ставен е ликот на македонскиот цар Александар III Македонски.
Manifesto of the Temporary Government of Macedonia.
23 March 1881
Macedonians.
Once upon a lime our dear fatherland Macedonia was one of the most glorious countries. And the Macedonian people, by building on the foundations of their military skills, with their victorious phalanxes and the wisdom of Aristotle civilized humanity and Asia. But our fatherland, once so glorious, is today at the threshold of annihilation because of our mistakes and because we have forgotten our origins. Alien and dubious peoples want to take possession of our country and destroy our nation that, shining with such a light, cannot and will not ever fall. Macedonia has become like a widow, tragically deserted by her sons. She no longer holds the flag once carried in triumph by the victorious Macedonian armies. She is today nothing more than a geographic notion. There are efforts to cover her tokens of victory with the dust of oblivion. Conspirators roaming through our country have given her deadly poisons and have dug a grave for her. These plotters are the gravediggers of the great and glorious fatherland, these are the same prisons who seek to dismember her or allow the entry of the victorious Austro-Hungarian troops. By replacing one yoke with another the regeneration of Macedonia will become impossible and our nationality will disappear. The moment is critical for Macedonia: it is about her life or death.
True Macedonians, loyal children of the fatherland!
Will you tolerate the fall of our dear country? Look at her. bound in slavery and covered by wounds made by the surrounding peoples. Look at her and behold the heavy chains pul by the sullan. Powerless and weeping, our beloved Macedonia, our dear fatherland addresses you. “You my loyal children; you that are my inheritors after Aristotle and Alexander the Great; you in whose veins Macedonian blood runs, do not leave me dying, but help me. What a sorrowful sight would it be for you. true Macedonians, if you become eyewitnesses of my funeral. No. here are my terrible bloody wounds, here arc my heavy chains: break them, heal my wounds; make sure that on the flag I raise will be written: Macedonia one and united! Do so boldly, chase from your country those murderers who carry the flag of discord and introduce passions of separation and divide you. my children, into countless nationalities; gathering around the flag of Macedonia, as your only national sign, raise it high up. make this glorious flag ready and then write unanimously:
Long live the Macedonian people, long live Macedonia!
посочил: MAKEDONIJAeSE
