1931.11.22_Brooklyn Eagle – Macedonians …, p66

Неуспешно разгледување на Југославија – бугарска граница, каде што беснее војната, со Македонија отсечена во Твен

Игл Биро, 53 Ру Камбон.
Од Гај Хикок

Париз, 12 ноември – Една нелагодна граница што сенаторот Борах не ја спомена во своето брзо и лесно премапирање на Европа е онаа помеѓу Јужна Југославија и Бугарија, веројатно најжешката во Европа.
Тука бодликава жица, а не имагинарна линија, ја сече стара Македонија на два дела. Тоа што Југославија забранила садење на која било култура освен зелка во зона од 250 јарди по линијата со бодликава жица е симптом. Мажите со оружје можат да се кријат во пченица или пченка.

Граничните картички се откажани
Покрај тоа, се вели дека југословенската влада ги откажала граничните картички кои до неодамна му овозможуваа на земјоделецот чија куќа е од едната страна на линијата да оди и да се грижи за своите култури од другата.
Ќе биде потребен Соломон, со семоќ, за да се исправат граничните неправди во овој агол на Балканот. и нема таков Соломон и никогаш не постоел.
Она што Македонците го сакаат, и она што се заколнуваат дека ќе го имаат или ќе умрат, е нивна слободна земја што се состои од јужна Југославија, југозападна Бугарија и дел низ северна Грција со Солун како пристаниште.

Не можат да водат вистинска војна
Премногу слаби за да организираат вистинска војна за да ја добијат, тие продолжуваат со стрелачката борба што ја водеа, во истата кауза, со генерации против Турците, нивните поранешни владетели.
„Ослободени“ од Турците, многу од нив се поогорчени од кога било кога што се наоѓаат под југословенска власт, за која тврдат дека е посурова од онаа на нивните турски господари. Бугарија повлекува помалку од нивниот гнев, од причина што се толку силни во југозападна Бугарија што бугарската влада ги остава практично сами.

Бугарија се плаши од нив
Бугарија, всушност, живее во ужас од нив. Македонскиот револуционерен комитет функционира отворено во Софија, главниот град на Бугарија; наплаќа свои даноци од трговците и банките и ги спроведува своите приватни интерни стрелачки кампањи (меѓу сопернички кланови) на улиците. Бугарската полиција не се осмелува да ги фати на дело.
Тешко е, ако не и невозможно, да се добие целосна вистина за македонските револуционери.
Постои минимална правда во македонските тврдења. Но, нивната традиција на политички атентати, во изобилство избалансирана со југословенски одмазди, е толку долготрајна што се чини дека нема почеток и нема предвидлив крај.

Ништо не е постигнато
Уште полошо, ништо не постигнува. Патниците кои имале доволно време да навлезат под површината се малкумина. И Македонците и Југословените даваат пристрасни искази, во кои нивните сопствени злодела се осудуваат, а целата залудна бруталност се припишува на опозицијата.

Некое време се чинеше дека ќе се стави крај на работата кога Македонскиот комитет се распадна во фракции и почна да се убива меѓусебно, но иако секоја страна стави што е можно повеќе од опозицијата „на лице место“, во текот на еден период од години, сè уште има толку многу „комити“ како и секогаш.

Бугари под стража
Бугарските политичари одат низ Софија со вооружени телохранители и изнајмуваат диви кучиња како дополнување. Ако еден од нив, во жештината на парламентарната дебата, каже збор што ги навредува Македонците, тој го составува својот тестамент, со или без телохранител, неговиот имот е на пат да се остави.

Југославија, не заплашена како Бугарија од македонските терористи, користи методи што секој би ги нарекол малку строги.

Македонците ги нарекуваат сурови и диви. Полоши од угнетувањето на античките Турци.

Мора да се земат српски имиња
Секој Македонец во Југославија е должен да земе српско име. Македонските училишта, дозволени од Турците, се забранети од Југославците. Печатењето на македонски публикации е забрането во Југославија, и ако владата може да го спречи тоа, никој не смее да доаѓа однадвор по пошта. Тоа е сурова кампања на југословенизација, со цел да се стави крај на македонското прашање со негово потиснување.
Можеби нема друг начин. Во меѓувреме, атентатите продолжуваат. Незадоволството од полскиот коридор, коментирано од сенаторот Борах, е љубовна гозба во споредба со овој граничен спор.

Failed to Consider the Jugoslavia – Bulgarian Frontier, Where War Rages, With Macedonia Severed in Twain

Eagle Bureau, 53 Rue Cambon.
By GUY HICKOK

Paris, Nov. 12—One uneasy frontier that Senator Borah did not mention in his quick and easy remapping of Europe is that between Southern Jugoslavia and Bulgaria, probably the hottest in Europe.
Here a barbed wire, not an imaginary line. cuts the old Macedonia in two. That Jugoslavia has forbidden the planting of any crop but cabbages within a zone of 250 yards along the barbed wire line is a symptom. Men with guns can hide in wheat or corn.

Frontier Cards Cancelled
Moreover, the Jugoslavian government is reported to have cancelled the frontier cards which until recently have enabled a farmer whose house is on one side of the line to go over and tend his crops on the other.
It would require a Solomon, with omnipotence, to right the frontier , wrongs in this corner of the Balkans. and there is no such Solomon and there never was one.
What Macedonians want, and what they vow to have or die, is a free country of their own comprising southern Jugoslavia, southwestern Bulgaria and a strip across the north of Greece with Salonika as the seaport.

Can’t Conduct Real War
Too weak to organize a real war to obtain it they continue the sharpshooting feud that they carried on, in the same cause, for many generations against the Turks, their former rulers.
“Liberated’’ from the Turks, many of them are more bitter than ever to find themselves under Jugoslav rule, which they allege to be harsher than that of their Turkish masters. Bulgaria incurs less of their wrath, for the reason that they are so strong in southwestern Bulgaria that the Bulgarian Government leaves them practically alone.

Bulgaria Fears Them
Bulgaria, in fact lives in terror of them. The Macedonian Revolutionary Committee functions openly in Sofia, capital of Bulgaria; levies its own taxes on merchants and banks, and carries out its private internal shooting campaigns (between rival clans) in the streets. Bulgarian police dare not catch them in the act.
Complete truth about the Macedonian revolutionaries is difficult if not impossible to obtain.
There is a modicum of justice in the Macedonian claims. But their tradition of political assassination, amply balanced by Jugoslav reprisals, is of such long standing that it seems to have no beginning and no foreseeable end.

Nothing Is Accomplished
Still worse, it accomplishes nothing. Travelers who have had time enough to get beneath the surface are few. Both Macedonians and Jugoslavs give biased accounts, in which their own misdeeds are censured out, and all the futile brutality is attributed to the opposition.
For a time It seemed as if an end might be brought to the business when the Macedonian Committee broke into factions and began assassinating each other, but though each side put as many of the opposition “on the spot” as possible. over a period of years, there are still as many “comitajis’’ as ever.

Bulgarians Under Guard
Bulgarian politicians go about Sofia with armed bodyguards, and rent savage dogs to supplement them. If one of them, in the heat of parliamentary debate, says a word that offends the Macedonians he makes his will, for bodyguard or no bodyguard his estate is on the way to probate.
Jugaslavia, not cowed as is Bulgaria by the Macedonian terriorists. uses methods that anyone would call a bit stern.
Macedonians call them cruel and savage. worse than the oppression of the ancient Turks.

Must Take Serb Names
Every Macedonian in Jugoslavia is required to take a Serbian name. The Macedonians schools, permitted by the Turks, are forbidden by the Jugoslavs. The printing of Macedonian publications is forbidden in Jugoslavia, and if the government can prevent it none are allowed to come from outside by mail. It is a harsh campaign of Jugoslavization, intended to end the Macedonian question by suppressing it.
There may be no other way. Meantime the assassinations continue. The Polish corridor discontent, commented on by Senator Borah, is a love feast compared to this boundary row.