Македонски
ГОРЧИНА НА БАЛКАНОТ
На Балканот постои изрека дека „господарот на Вардарската Долина е господар на Балканот“, и по должината и ширината на Вардар лежи земјата на непотиснувачките јужни Срби, Македонците.
Оние Македонци, како најтврда раса што живее, беа народот најгласен во нивните протести против капитулацијата во Германија. Повеќе од 100 години ги издржаа напорите на четири нации (Турција, Грција, Бугарија и Југославија) да ги асимилираат. Тие се ултрапатриоти, македонски патриоти и меѓу најголемите борци во Европа (пишува Ричард Гринлис во Мелбурн „Сонце“)
Поделени и повторно преподелувани тие остануваат Македонци, иако веќе не постои Македонија. Тие се сеќаваат на последната војна и ги мразат Германците, ја мразат Италија. Тие ги мразеа дури и владетелите во Белград. Едно време тие се заколнаа на еден вид верност кон Бугарија, што им вети автономија, но сега ги мразат бугарските владетели.
Во текот на еден век и повеќе тие биле одговорни за многу војни, многу крвопролевање, многу од атентатите во Европа.
English
BITTIRNESS IN THE BALKANS
There is a saying in the Balkans that “the master of the Vardar Valley is the master of the Balkans,” and down and across the Vardar lies the country of the irrepressible Southern Serbs, the Macedonians.
Those Macedonians, as hardy a race as lives, were the people loudest in their protests against capitulation to Germany. For more than 100 years they have withstood the efforts of four nations (Turkey, Greece, Bulgaria and Jugoslavia) to assimilate them. They are ultrapatriots, Macedonian patriots, and among the greatest fighters in Europe (writes Richard Greenlees in the Melbourne “Sun.”)
Partitioned and re-partitioned they remain Macedonians, although there is no longer a Macedonia. They recall the last war and hate the Germans, They hate Italy. They hated even the rulers at Belgrade. At one time they swore a kind of allegiance to Bulgaria which promised them autonomy, but now they hate the Bulgarian rulers.
For a century or more they have been responsible for many of the wars, much of the bloodshed, many of the assassinations in Europe.
Оваа новинска статија е типичен пример на пропагандно себенегирање. Пропагандата колку и да се обидува да ја покрие вистината, никогаш не може да постигне целосна внатрешна доследност. Секогаш ќе постои противречност на податоците, кои ќе ја покажат лагата на пропагандата и вистината која се обидува да ја сокрие.
Во почетокот Македонците ги нарекува јужни Срби, за при крајот да признае дека Македонците не ги сакаа и се бунеа и против белградските владетели. Што значи јужни Срби, ама ѝ се противат на власта во Белград. Потоа пишува дека едно време ѝ се заколнаа на верност на Бугарија која им вети автономија. Ако биле јужни Срби како можеле да ѝ се заколнат на Бугарија. А ако биле Бугари, зошто барале автономија. И на крај откако биле изневерени од Бугарија за автономијата, пишува – сега ги мразат и бугарските владетели.
Цело време го употребува зборот Македонци како земјописен поим, а очи боде по сите податоци дека се работи за народ кој се бори за својата национална слобода. Народ кој непомирливо се борел со многу крвопролевања, многу предизвикани војни и многу атентати.
Посочил: Спасе Н.
