Category: А10 Светска книжевност

„… Словените навлегле во големи делови од Македонија и Грција… … Зборот Македонец почна да значи Словенски… … словенската окупација на Грција е факт кој не треба ниту да се запостави ниту да се преувеличува …“   Посочил: ДООМ

Патеписецот и истражувач Бернард де ла Брокие во својата книга „Патување преку морето“ објавена 1432 година во два пасоса ги споменува Македонците од патувањето кон Блискиот исток.

За постоењето на Македонците како посебен народ различен од соседните народи зборува еден патопис на италијанецот Марио Дељи Анџиолело. Тој по потекло бил од Виченца, а неговиот дневник во вид на патопис е пронајден во библиотеката во неговиот роден град под реден број 382. Поголем дел од неговиот дневник се однесува на Грција, но дел има и во Македонија. Бил…

„… Црковнословенскиот пишан јазик на Светите браќа Кирил и Методиј најверојатно е заснован на македонскиот говор којшто се употребувал во нивниот роден град Солун и околината …“ Два од четирити најпознати Старо Црковно-Славјански ракописи произлезени во 11 век се сигурни дека се од Македонско потекло.   Посочил: Форум Македонска Вистина

„ Македонците никако не биле Грци. Ниту по потекло, ниту по обичаи, ниту по особини. Нивните владетели немале ништо хеленско. Нивната историја била слична со онаа на илирското, тракиското и пеонското население, со кои се граничеле, но не со историјата на хеленските градови – држави. Пајонците исто така се укрстуваат и тие се дел од древните Македонци. “ Овој пасус…

Извадокот од книгата е подолг но дава претстава за некогашниот борбен менталитетот на Македонците. Она кое го знаевме од порано за чесноста, работливоста, занаетчиската способност, но и борбената решителност. Истото што ќе се докажи и во револуционерниот период меѓу 19 и 20 век. Ова ја поткрепува тезата: за денешниот менталитет на многу од зачаурените македончиња не е криво турското ропство…

Бугарите самите себе си се нарекувале Оногундури или Оногури. Според повеќе средновековни извори, вистинското име на Татаро-бугарите било Оногури или Оногундури. Оногури е ЕНДОНИМ (самонарекување), а „Бугари“ или „Вулгари“ е ЕГЗОНИМ (онака како другите ги нарекувале). Во случајов Византијците кои наместо нивното сопствено име го употребувале називот „вулгари“. Оногурите биле туркски народ.

Истакнатиот италијански историчар, лингвист и писател Џорџо Нуриџани во својата книга „Македонија во Италијанската мисла“ (италијански: La Macedonia nel pensiero Italiano), издадена во Рим, Италија, 1933 година. Пишувајќи за периодот после двете Балкански војни, Нуриџани вели: „… Македонија е држава без држава, без влада; меѓутоа го има својот народ, своите закони, ја има својата култура и има сѐ што треба…

Македонски јазик споменат во 1555 година.

Mакедонци во 1596 одделно од Бугарите, Србите и Грците. Германскиот богослов и професор Лоренц Шојал (Лоренц Шерл), во своето дело „Османлиското семејство и кои поединечни тирани од него им нанеле злобни порази на христијаните…““, издадено во 1596 година, покрај Бугарите, Србите и Грците, ги наброил Македонците, како засебен народ.

„… Струма ги дели Македонците од Траките и од (Татаро-)Бугарите …“

Mакедонци во 1668 одделно од Бугарите и Трибалите (Србите).

Македонците во 1551 година како одделен народ од Бугарите и Трибалите (Србите).

Mакедонци во 1664 одделно од Бугарите и Србите