Бугарската политика од основањето на бугарската државност, со текот на времето сѐ повеќе и повеќе ја злоупотребувала принудноста на македонското ослободително движење за логистичко користење на територијата на бугарската држава. Така борбата за слободна и самостојна Македонија безсрамно ја нарекувале „сепаратизам“.
„ София, 2-й Октомврий 1893 г.
Напослѣдъкъ се подигнѫ, отъ нѣкои вѣстници въпросъть за съществуванието на нѣкакво деление или, както го наричатъ всички — сепаратизму който се е състоилъ въ стремлението на Македонските българе да прѣпоржуватъ и да смѣтатъ Македонцитѣ за такъво население, което не е нито българско, нито гръцко, нито сърбско, а — македонско. Лицата, които утвърждаватъ това, упрѣкаватъ българитѣ иэъ. Македония, като м слѫтъ, че тѣзи послѣднитѣ сѫ авторитѣ на мнимия сепаратизмъ. Упрѣкътъ можеше да има своя резонъ и своитѣ добри послѣдствия, ако дѣйствително юго-западиия българинъ бѣ създалъ, проповѣдвадъ, поддържялъ или, най-малко, съ-чувствувалъ на нѣкакво деление, на нѣкакъвъ сепаратизмъ.
Въпросътъ е оть голѣма важность. Важенъ е не защото се обвинявать българите изъ Македония въ сепаратизмъ, а защото лицата, които се явяватъ за откриватели на нѣкакъвъ сепаратизмъ, сѫ пропуснѫли изъ прѣдъ видь и не сѫ могли да изучѫгь основателно работата, да намѣрѫть действителния изворъ, отъ кѫдѣто се пуска и проповѣдва сепаратизмъ между българите на свободното и не свободното ни отечество.
Ний съ гордость н оть името на всички Македонски българе заявяваме днесъ публично, че нито единъ свѣсенъ българинъ оть Тракия, Мизия или Македония неможе освѣнъ съ отвращение да погледне на всѣко едно стрѣмление, което “
google превод:
„
Софија, 2 октомври 1893 година
Конечно, некои весници го поставија прашањето за постоење на некаква поделба или, како што сите ја нарекуваат, сепаратизам, што се состоеше во желбата на македонските Бугари да ги оцрнуваат и сметаат Македонците за население кое не е ниту бугарско, ниту грчко. ниту српски, а македонско. Личностите кои го потврдуваат тоа ги прекоруваат Бугарите. Македонија, како што слушнав дека овие последниве се авторите на наводниот сепаратизам. Укорот би можел да има своја причина и свои добри последици, ако навистина југозападниот Бугарин не создаде, проповедаше, поддржуваше или барем сочувствуваше со некаква поделба, некаков сепаратизам.
Прашањето е од големо значење. Важно е не затоа што Бугарите околу Македонија се обвинети за сепаратизам, туку затоа што лицата кои тврдат дека се откривачи на некој вид сепаратизам ја пропуштиле поентата и не можеле темелно да ја проучат работата, да го најдат вистинскиот извор од кој е лансираше и проповедаше сепаратизам меѓу Бугарите на нашата слободна и неслободна татковина.
Со гордост изјавуваме денес, во името на сите македонски Бугари, дека ниту еден свесен Бугарин од Тракија, Мизија или Македонија не може да гледа со одвратност кон кој било стремеж дека
…“
